تنظیم
نمودن جیره نویسی بره پرواری: همان‌طور که در بالا ذکر شوید جیره بره پرواری بایستی به‌گونه‌ای تنظیم گردد که انرژی و مواد مغذی از قبیل اسیدهای آمینه، مکمل‌های ویتامینی و معدنی ما یحتاج دام را برآورد کند . این دسته جیره درواقع متشکل از چند ماده خوراکی هست که می بایست به‌صورت اندازه ماده خشک مصرفی باشد تا بتواند احتیاجات دام پرواری را به مقطع 24 ساعت تأمین نماید .

ماشین آلات خوراک دام
جیره
نویسی بره پرواری روش‌های
تنظیم نمودن جیره بره پرواری: مطابق مطالب فوق، هدف از جیره متعادل و متوازن تأمین احتیاجات دام هست . ابتدا باید احتیاجات دام را بر شالوده جداول خاصی (همانند جداول AFRC،ARC،NRC و . . .) با اعتنا به حالت بدنی و فیزیکی بره (سن، نژاد، وزن و غیره) استخراج گردد .

جدول
1- جدول احتیاجات غذایی بره پرواری:

انرژی قابل متابولیسم کیلوکالری بر کیلوگرم پروتئین
نپخته (درصد) کلسیم (درصد) فسفرقابل‌دسترس (درصد) ماه
نخستین پرواربندی 2200 5/13 35/0 25/0 ماه
دوم پرواربندی 2100 13 35/0 25/0 ماه
سوم پرواربندی 2000 5/12 35/0 25/0

و بعد چک اقلام خوراکی در آزمایشگاه و یا این که با استعمال از جداول، ارزیابی شیمیایی مواد چهره گیرد؛ و درنهایت نیز به‌صورت دستی و یا این که کامپیوتری اقدام به تهیه جیره می‌توان نمود .

برای
تهیه و تنظیم جیره به‌صورت دستی می‌توان از روش‌های مختلفی به کارگیری نمود که عبارت‌اند از: راه جبری .
روش آزمون‌وخطا .
شیوه مربع پیرسون .
رویکرد حل ماتریس .
در تهیه و تنظیم جیره به رویکرد کامپیوتری می‌توان از نرم‌افزارهای متداولی همچون uffda و wuffda به کارگیری نمود .
به‌طورکلی
پروسه تنظيم جيره بره پرواری را می‌توان به‌صورت ذیل ابلاغ نمود: 1-برآورد احتياجات غذايي بره پرواری (جدول 1) .
2- به عمل بردن بهترین خوراک در جیره (از جنبه کمیت، کیفیت و مقرون‌به‌صرفه بودن) .
3- به دست آوردن میزان انرژی و بقیه مواد مغذی جانور در هر غذا با به کارگیری از جداول نظارت و تجزیه شیمیایی غذا .
4- تنظيم نمودن جيره بره پرواری با استعمال از رویکرد دستی و کامپیوتری .
تغذیه
بره­ های پرواری: همان‌طور که بیش از این اشاره گردید جیره بره پرواری به‌عنوان یکی از فاکتورهای تأثیرگذار در مبحث پرواربندی هست و نقش مضاعف مهمی را در سودآوری و کاهش هزینه‌ها قادر است ایفا کند؛ چون در‌صورتی‌که به هر دلیلی جیره نا مناسب تهیه شود نه‌تنها بازدهی و سودی در پی ندارد بلکه منجر ضرر و کاهش تولید در پرواربندی می­گردد . به‌عنوان‌مثال، اشخاصی می‌باشند برای اینکه پرواربندی سریع انجام شود اندازه جیره را بخش اعظم می نمایند و یا این که این که از جیره بی‌کیفیت استعمال مینمایند این جور از پرواربندی نه‌تنها سودی به یار ندارد بلکه برای دامدار ضرر و زیان و ارتقاء هزینه‌های مازاد را به دنبال داراست .
بهتر می باشد که جیره بره پرواری به‌تدریج عوض گردد تا بره‌ها به آن عادت نمایند (معمولاً زمان عادت‌پذیری 14 روز است) چون اگر به‌طور ناگهانی با کنسانتره تغذیه شوند ممکن میباشد مبتلا عارضه اسید وز و بقیه بیماری‌های گوارشی شوند . همچنین بهتر هست در اوایل دوره پرواربندی، بره‌ها در برابر بیماری آنتروتوکسمی (پرخوری) واکسینه شوند . معمولاً بره‌هایی که پروار میشوند و ارتقا وزن مناسبی دارند آنان را به مرتع برای چرای آزاد نمی‌برند زیرا سبب ساز کاهش رشد و افت وزن در بره‌ها می شود . حالا چنانچه به دلایلی ازجمله بالا بودن کیفیت مراتع، بره به مرتع روند، خوبتر است قبل از رفتن آنها از داروهای ضد انگلی همانند فنوتيازين، تيابندوزول، هالوكسون و يا تتراميزول به کارگیری گردد .